Als je teveel in je hoofd zit en je je hart niet meer hoort, als je verstrikt bent in zorgen, en je kleine dingen te belangrijk maakt, dan is het tijd voor fladdertijd.
Fladdertijd is de benen nemen, ontsnappen, verdwalen, kwijt zijn.
Fladdertijd is naar een nieuwe (of rustige) plek gaan, fietsend of met de bus of trein.
Waar je niemand kent, hoef je ook niemand te zijn.
Je kunt slenteren in oude straatjes, in je eentje wandelen in een stil bos, fotograferen in een onbekende stad en ervoor kiezen mensen wel of niet te groeten.
Tijdens fladdertijd kun je je weer verwonderen over dingen, uren op een bankje zitten en ongezien mensen kijken, of mooie gesprekken voeren met toevallige voorbijgangers, en daarna weer verdwijnen in nieuwe avonturen.
Zelf neem ik regelmatig Fladdertijd. (Ik schrijf het met een hoofdletter, want het is een heel belangrijk woord) Meestal op tijd maar soms ook bijna te laat. Dan voel ik me nukkig en overbezorgd en praat ik mezelf bijna de put in. Tot ik ineens voel: tijd voor Fladdertijd!
Fladdertijd kan op veel manieren ingevuld worden. Voorwaarde is wel, dat je het alleen doet. In je eentje, dus me, myself and I-tijd. En zonder, of bijna zonder, telefoon.
Je kunt de hele middag lezen in een fijne stoel in de tuin, in je eentje naar een zomerfestival gaan, of een nachtje weg. Je kunt zelfs alleen op vakantie gaan. Voor een midweek heerlijk fladderen! Maar meestal fladder je beter korter, een dag, een middag, of een dag of twee.
Zolang dat wat je doet, je maar even helemaal uit de dagelijkse routine haalt.
Ontsnappen wordt door sommige mensen vluchten genoemd, je kop in het zand steken, dingen niet aangaan. Maar dat is juist heel gezond, dat loskomen van alles (mits het niet te lang is, natuurlijk) Als je steeds maar in een routine blijft zitten, wordt zelfs elke week het hele weekend feesten iets waar je niet meer naar uitkijkt.
Door social media leven we in een tijd dat blijkbaar alles zichtbaar moet zijn, je overal een mening over schijnt te moeten hebben en de info maar binnen blijft stromen. Even hieruit wegglippen en ontsnappen en daardoor ongezien zijn, is dan heel belangrijk voor je lichaam, hoofd, hart en ziel.
Dus zeg ik regelmatig doei en de groeten, stap op de fiets, in de bus of auto, steek water over met een pontje, beland in een kleine bioscoop, een heel stil stukje strand, een oude boekenwinkel, of een museum waar ik heel veel nieuwe inspiratie opdoe voor mijn onderneming. (Want naast natuur of onbekende stadjes, is kunst ook een geweldige ontsnapping uit de realiteit.)
Tegenwoordig vinden heel veel mensen het moeilijk om dingen in hun eentje te ondernemen, of om alleen te zijn. Het lijkt of we altijd met anderen moeten zijn voor de afleiding, alsof het anders niet leuk is. Maar het heet niet voor niks afleiding, het leid je af van jezelf en wat je diep van binnen voelt en wilt. Als je met anderen bent moet je toch vaak compromissen sluiten of is er altijd ruis in de vorm van praten.
Dus nee, ik moet streng zijn: fladdertijd is voor jezelf, (voor je “alleentje,” zoals een kleuter eens zei.) Om jezelf weer te ontmoeten. En geloof me, daarna kun je weer prima een tijdje mee in de routine.
Maar wel met een extra magische glinstering in je hoofd en hart.
Ben je geïnspireerd geraakt maar weet je nog niet hoe, je kunt altijd even brainstormen met mij om een laatste zetje te krijgen! Mail me je twijfels of ideeën op consultesspecial@gmail.com voor die schop onder je kont voor fladdertijd!