Mijn weg
Ik werd geboren op de 22e van de 2e, als eerste kind. Ik was lief, vrolijk, rustig en gevoelig. Eén van de nieuwetijdskinderen van die tijd. Ik wist altijd al dat we deel uitmaken van een groter geheel.
Heel snel had ik door hoe de wereld in elkaar zat. Hoe relaties in elkaar zaten. En dat mensen niet altijd “echt”waren. Dat ze het ene zeiden, maar ik iets heel anders voelde. Dat ze vrolijk deden terwijl ze verdrietig waren. Dat ze hun boosheid inslikten en deden of er niks aan de hand was. Ik observeerde en sloeg alles op.
Ik leerde me heel snel aanpassen om overal de harmonie te bewaren, zodat alles “goed” was. Want als er harmonie was, dan voelde ik me veilig.
Ik had heel veel vriendinnen en vriendjes. Mijn basisschooltijd was een fijne, want ik kon ook nog eens best goed leren en ik hoorde erbij. Toch voelde ik me soms anders. Want ik dacht veel na over dingen, ik voelde veel en diep en had een andere manier van kijken naar de wereld dan veel andere mensen om me heen.
Ik was ook graag een tijdje alleen. Dan schreef ik gedichtjes, verhaaltjes en liedjes. Of ik zwierf alleen buiten over de dijk, in de tuin en op het land, waar altijd wel wat te beleven viel. Ook hield ik vanaf mijn 7e een dagboek bij. Waarschijnlijk de reden waarom ik nu nog zoveel weet van mijn jeugd.
En ’s nachts zag ik energieën in mijn kamer.
Ik was niet bang want ze waren liefdevol en vriendelijk, maar ik vertelde het aan niemand. Eigenlijk dacht ik dat iedereen dat zag. Ook voelde en “wist” ik dingen die ik eigenlijk niet kon weten. Soms sprak ik uit wat ik zag maar meestal werd daar raar of geschrokken op gereageerd, dus dat deed ik steeds minder vaak.
Ik herinnerde me nog waar ik vandaan kwam en soms had ik daar heimwee naar. Ik wist ook dat ik ervoor had gekozen om lessen op Aarde te leren, dat alles energie is, en dat alles met elkaar verbonden is.
Maar zelf nam ik weinig ruimte in.
De jaren daarna kwam de wereld bij me binnen.
Door nare ervaringen kwam ik steeds verder van mezelf af te staan.
Ik ging mezelf klein maken, aanpassen, liet alle dingen vallen waar ik juist zo van hield, en meteen ook maar al mijn dromen, en probeerde gewoon verder te gaan.
Dat lukte aanvankelijk ook. Ik ontwikkelde een enorme wilskracht en doorzettingsvermogen om toch mn diploma te halen, toch door te gaan, toch te proberen een lieve vriendin, dochter, vrouw en moeder te zijn.
Ik had verschillende banen en nog steeds veel vriendinnen. Ik kreeg kinderen, weer andere banen en een burn-out met hyperventilatie en paniekaanvallen middenin de nacht.
Ik was moe moe moe van alles. Moe van de wereld, de mensen maar vooral van mezelf. Ik wilde eigenlijk liever niet meer op Aarde zijn.
Ik las veel, deed oefeningen en leerde o.a dat de Lotusbloem uit de modder groeit. Mijn mantra werd: Als het Universum met mij is, wat kan er dan tegen mij zijn?
Uiteindelijk kwam ik op eigen kracht en homeopathie weer uit mijn modderpoel.
Maar mijn hoogsensitiviteit was nog steeds een ongelooflijke opgave.
Ik ging op de peuterspeelzaal werken en vond daarin mijn passie voor peuters. Ook ging ik me weer meer bezighouden met spiritualiteit, iets dat ik voor een deel had weggestopt. Ik deed veel op het gebied van persoonlijke ontwikkeling, begon met mijn praktijk en werd steeds sterker en zekerder. Ik begon mijn eigen pad weer te lopen en op mijn intuïtie te vertrouwen. Ook nam ik meer tijd en rust voor mezelf. Fladdertijd.
Mijn leven is altijd vol van uitdagende wendingen geweest, maar ik probeer altijd in verbinding te blijven met mezelf en anderen, ik huil en twijfel een tijdje. Daarna raap ik mezelf bij elkaar, sta ik weer op en vervolg mijn soms hobbelige weg. Maar gaandeweg leerde ik steeds beter omgaan met de kiezels, stenen, keien, en voor mijn gevoel soms hunebedden op mijn pad 🙂
Steeds dichter terug kwam ik, naar het kleine meisje dat de waarheid al in zich had. Maar qua werk paste ik me vooral nog aan aan de wensen van mijn cliënten. Daarom zocht ik naar manieren om ook daar weer terug te gaan naar mezelf.
Ik werd HSP/nieuwetijdscoach, zielsplancoach, helende verhalencoach, energetisch-en Reiki) therapeut, BARS-practioner en Bachbloesemtherapeut. Ik deed modules speltherapie en kinderpsychologie, kindertekeningen lezen, beeldtaal en metaforen. En volgde de opleiding Kind In Evenwicht bij Carla van Wensen.
Ik ging door een scheiding, werkte aan mijn creatieve ontwikkeling, o.a bij de Kleine Tiki, verdiepte me in de Germaanse geneeskunde, Nine Star Ki, en specialiseerde ik me verder in geboorteverhalen bij Anna Verwaal (from womb to world). Ik volg fotografielessen en verdieping in healingtechnieken.
Ik deed en doe veel kennis en ervaring op en leer vooral om dieper te kijken. Om vanuit de oorzaak te werken en te leven, en niet aan symptoombestrijding te doen.
Ik voel me geen coach maar gewoon Esther, met kennis, levensvisie en levenservaring. Ik werk graag in de moestuin, en ga ook graag op vakantie met de camperbus. Ik ben van slow living, boeken lezen, de natuur, niet meegaan in de gekte van de maatschappij, zelf nadenken en dicht bij mezelf blijven.
Ik kan veel, ik doe veel, ik verwonder me vaak en leer van alles en iedereen die ik tegenkom. Er zitten veel kanten aan mij en mijn praktijk. Dit is wie ik ben en ik vind het heerlijk.
In mijn praktijk (01-05-2010) wil ik mijn kennis en levenservaring overdragen, en jou inspireren met verwondering, spiritualiteit en liefde voor slow living.